André

Wie: André van der Velden (63) uit Nieuwerkerk aan de IJssel. Hij is getrouwd met Liz. Samen hebben ze twee kinderen en 1 kleinkind.
Werk: Hoofd van de afdeling neonatologie in een ziekenhuis. Opgeleid als verpleegkundige.
Diagnose en behandeling: Diabetes type 2 in 2001. Vanaf 2011 insuline afhankelijk. Vanaf 2013 met insulinepomp. Gebruikt momenteel alleen nog 2x per dag metformine. Viel 25 kilo af nadat hij eind 2018 meedeed aan Keer Diabetes2 Om van Voeding Leeft.

“Ik dacht altijd dat ik gezond at. ’s Ochtends ontbijtgranen met melk, tussendoor twee boterhammen met pindakaas, ’s middags vier boterhammen met kaas of worst, daarna nog een tussendoortje en regelmatig een stuk taart als een collega jarig was. En ’s avonds zat ik aan de aardappels met groente of rijst met een prutje.

Dat ik ieder jaar een kilo zwaarder werd, nam ik voor lief. Evenals de diabetes type 2 op mijn 46e. Al mijn zeven broers en zussen hebben het en onze ouders hadden het ook. De huisarts schreef metformine voor; drie keer per dag een pilletje. Ieder jaar werd de dosis hoger en kreeg ik er pillen bij. Vervelend vond ik het pas toen ik aan de insuline moest. Elke dag meten en spuiten; wat een gedoe! De insulinepomp was een uitkomst. De pomp zit met een infuus bevestigd dat je om de paar dagen moet wisselen. Ik hoefde minder vaak te prikken; een stuk makkelijker. Wel werd ik steeds zwaarder. Ik had voortdurend trek, at meer en had steeds meer insuline nodig.

Voor mijn gevoel had ik onomkeerbare aandoening. Wanneer ik bij de internist of diabetesverpleegkunde klaagde over mijn gewicht, kreeg ik een verwijzing voor de diëtist. Maar de dieetadviezen waren onmogelijk vol te houden. Toen ik 115 kilo woog, naar adem snakte als ik een trap opliep, en ik in mijn voeten de eerste tekenen van neuropathie voelde, schrok ik: waar gaat het heen? Op mijn werk las ik voor het eerst over het succes van Keer Diabetes2 om. ‘Dat wil ik doen’, zei ik ‘Dan doe ik mee’, zei mijn vrouw. Van mijn werkgever mocht ik het als ‘bijzonder verlof’ wegschrijven. Het heeft me daardoor geen vrije dagen gekost.

De ochtend van de eerste dag bij Keer Diabetes2 Om was direct de laatste keer dat ik insuline zou spuiten. De verpleegkundige stelde me gerust; voor de maaltijden die we zelf zouden maken was insuline spuiten niet nodig. Voor de zekerheid mat ik wel en ik zag inderdaad dat de bloedsuikerwaarde voor en na de maaltijd exact hetzelfde was. Toen ik die nacht wakker schrok, omdat het slangetje van de pomp verstopt was, heb ik het ding afgedaan. Toch wel trots keerde ik zonder pomp naar huis. Thuis haalden mijn vrouw en ik samen boodschappen met hulp van voorbeelden en een weekmenu.

Ik eet heerlijk en daarom is het prima vol te houden. Na drie maanden was ik 15 kilo en na zes maanden 25 kilo lichter. Aan sport heb ik een hekel, maar ik beweeg nu wel meer. Elke dag een wandeling met de honden en in het weekend wat langere routes van 5 of 10 kilometer. Op het werk loop ik naar een toilet op een andere afdeling om meer stappen te maken. Het zijn kleine aanpassingen die ervoor zorgen dat ik meer beweeg op een dag. Door het gewichtsverlies is lopen veel gemakkelijker geworden. Ik geniet ervan weer fit te zijn, kleding in een paar maten kleiner te passen. Ik zit veel beter in mijn vel.

Keer Diabetes2 Om is lifechanging geweest. Ik raad het programma bijna dagelijks aan andere mensen aan. Ik voelde me gesteund door het team en de andere deelnemers. Nu is mijn vrouw mijn grootste steun: zonder haar was ik nooit zo ver gekomen. Soms zijn er nog lastige situaties, maar er is altijd wel een mouw aan te passen. Extra groente vragen in plaats van de frietjes in een restaurant bijvoorbeeld, dat vindt niemand raar of gek. Een zak chips in huis blijft een oefening in zelfbeheersing. Het is heerlijk niet meer afhankelijk te zijn van insuline. Ik voel me vitaal en dat motiveert om zo te blijven leven.”