Harald

"Opa… er groeit een baby’tje in jouw buik… sprak onze jongste kleindochter Neeltje, tijdens een van onze gezellige oppasdagen. Deze reactie gaf mij misschien wel het laatste zetje om anders met mijn diabetes type 2 om te gaan.

In 2008 werd bij mij diabetes type 2 vastgesteld en werd ik vanuit mijn huisarts ondersteund om hieraan te gaan werken. En mijn praktijkondersteuner maar blijven hameren dat ik door op mijn voeding te letten er misschien zelf wel wat aan zou kunnen doen. Ik kreeg allerlei goedbedoelde adviezen, maar die waren voor mij allemaal nog niet overtuigend genoeg om deze ziekte te bestrijden. Ik verontschuldigde mezelf met smoesjes zoals: misschien is het wel erfelijk en kan ik er toch niks aan doen, ik werk toch de hele dag, mag ik dan niks meer?, ik heb toch suikers nodig, enz. Tot het moment dat ik door mijn eigenwijsheid toch medicijnen moest gaan gebruiken. Maar ja, het was maar 1 pilletje per dag en ach, die bijwerkingen…

Maar zoals het zo vaak gaat: 1 pilletje werden er 2 en 2 werden er 3. En de bijwerkingen werden ook steeds meer. Ik moest ook vaker mijn garderobe wisselen. Op mijn partner mopperen dat zij mijn kleding verkeerd waste, want het kromp allemaal, hielp ook niet.

En toen vielen een aantal momenten op zijn plaats:

• Weer waren mijn glucosewaarden te hoog en mijn praktijkondersteuner voorspelde dat het moment van insuline spuiten steeds dichterbij zou komen.

• Onze kleindochter Neeltje met haar opmerking over het baby’tje in mijn buik.

• En diezelfde praktijkondersteuner die mij een tip gaf over Keer Diabetes2 Om.

Ik heb me meteen aangemeld voor het leefstijlprogramma Keer Diabetes2 Om. Gelukkig kon ik direct starten met het programma. En daar ging een wereld voor mij open. Letten op je voeding en de momenten wanneer je eet, etiketten lezen, geen of zo min mogelijk bewerkte producten en bewustzijn van wat je eet. Veel ontspannen en bewegen, op zijn tijd rust nemen en zeker niet in de laatste plaats: vooral lief voor jezelf zijn en jezelf gewoon eens een keer een voedingsuitstapje toestaan. Als je je maar bewust blijft van wat voeding met en in je lichaam doet, dan kun je na dat “uitstapje” zelf ook weer veel compenseren. Ons leven kan zo mooi zijn en het voedselaanbod is rijk en gevarieerd, hier moeten we verstandig mee omgaan.

Intussen gebruik ik geen medicijnen meer, ben ik 10 kilo afgevallen en is mijn buikomvang 10 cm afgenomen. Daardoor voel ik me veel fitter en geniet ik weer volop van het leven!"